100 urodziny ostatniego cichociemnego!

Dzisiaj ostatni żyjący cichociemny mjr Aleksander Tarnawski świętuje swoje setne urodziny, gdyż urodził się w 8 stycznia 1921 r. w Słocinie. Był podporucznikiem broni pancernych Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej a także cichociemnym. Dwa lata temu został awansowany na majora Wojska Polskiego w stanie spoczynku. Poniżej w telegraficznym skrócie jego historia.

W październiku 1938 roku rozpoczął studia wyższe na Wydziale Chemii Uniwersytetu Lwowskiego. W ciągu pierwszego roku studiów nie był wzywany na wojskową komisję lekarską, a we wrześniu 1939 roku nie był zmobilizowany. 26 października 1939 roku przekroczył wraz z innymi uchodźcami wojennymi granicę polsko-węgierską, a następnie przedostał się do Francji. Tam po zgłoszeniu się do punktu werbunkowego został przydzielony do I batalionu 1 pułku piechoty 1 Dywizji Grenadierów, gdzie szkolił się pod komendą Stanisława Maczka. Po upadku Republiki Francuskiej ewakuował się barką do Wielkiej Brytanii i zgłosił się do służby w AK. Na wiosnę roku 44' poprzez desant spadochronowy przedostał się do Polski, dokładniej w okolice Warszawy. Co ciekawe w 2014 powtórzył ten wyczyn i w tandemie skoczył z oficerami GROM, poniżej wideo z tego wydarzenia:

Należał do komandosów polskiego podziemia, był oficerem Armii Krajowej, kapitanem broni pancernej, wykonywał trudne misje konspiracyjne, a także zajmował się szkoleniem żołnierzy AK oraz walką z partyzantką sowiecką. Gdy zakończyła się wojna, Tarnawski ps. "Upłaz" służył w oddziale Zgrupowania Zachód Okręgu Nowogródek AK pod rozkazami Jana Wasiewicza „Lwa”. Armia Czerwona rozpoczęła wówczas aresztowania akowców i Tarnawski wraz z kolegami został zwolniony ze służby. O tym, że był cichociemnym, nie mówił nikomu. Nigdy nie interesowały się nim władze komunistyczne. Poza tym, jak sam przyznaje, przeszłość udało mu się utrzymać w sekrecie, choćby dlatego że w czasie wojny nie brał udziału w żadnych spektakularnych akcjach zbrojnych. Zawodowo zajął się chemią.