Rocznica egzekucji

Dnia 21 lipca 1946 roku, o godzinie 7 rano, na stoku Cytadeli Poznańskiej, Fort Winiary, został wykonany wyrok kary śmierci przez publiczne powieszenie zbrodniarza wojennego, ludobójcę, Niemca, Arthura Greisera, namiestnika, obergruppenführera SS III Rzeszy w Kraju Warty / Warthegau /, Zachodniej części II Rzeczpospolitej wcielonej w granice administracyjne III rzeszy dwoma dekretami kanclerza i wodza Adolfa Hitlera z 8 i 12 października 1939 roku.

Egzekucja Artura Greisera była ostatnią egzekucją publiczną w Polsce. Proces Greisera toczył się w auli Uniwersytetu Poznańskiego. Według aktu oskarżenia, Arthur Greiser, jako namiestnik Rzeszy (Reichsstatthalter), a jednocześnie okręgowy kierownik Niemieckiej Partii Narodowosocjalistycznej na obszar województwa poznańskiego oraz części łódzkiego i pomorskiego w latach 1939–1945, działał na szkodę Państwa Polskiego i jego obywateli poprzez udział, podżeganie do dokonania, udzielanie pomocy przy dokonaniu i dokonywanie m.in.: indywidualnych i zbiorowych zabójstw osób spośród ludności cywilnej i jeńców wojennych, Wyrok śmierci wydał na sesji wyjazdowej w Poznaniu, Najwyższy Trybunał Narodowy, pod przewodnictwem profesora Emila Stanisława Rapaport, polskiego specjalistę prawa karnego, narodowości żydowskiej, sędziego Sądu Najwyższego, członka Najwyższego Trybunału Narodowego.

Oskarżycielami byli: Profesor Jerzy Sawicki, właściwe Izydor Eisler, prokurator Sądu Najwyższego oraz Najwyższego Trybunału Profesor Mieczysław Siewierski, pierwszy prokurator Sądu Najwyższego i Najwyższego Trybunału Narodowego. Siewierski został aresztowany po procesie Alberta Forstera i osadzony na tym samym oddziale więzienia mokotowskiego co Forster. Siewierskiemu zarzucono m.in., że jako przedwojenny prokurator oskarżał w procesach działaczy komunistycznych, oraz wyznaczał sędziów do pracy w komisjach wyborczych w wyborach na „mocy konstytucji faszystowskiej” z 1935 roku. Głównym obrońcą z urzędu był doktor praw Stanisław Hejmowski, herbu Samson, Kurlandczyk który 10 lat później będzie bronił robotników rewolucji Poznański Czerwiec 56. Drugim obrońca był Jan Kręglewski. Akt wykonania wyroku obserwowało kilkadziesiąt tysięcy mieszkańców Poznania i okolic. Ciało denata zostało spalone w byłym niemieckim krematorium obozu śmierci Fortu VII, właściwie KL Posen, na terenie Fortu VII Twierdzy Poznań, pierwszego niemieckiego obozu zagłady na terenie Polski. Funkcjonującego w latach 1939–1944. Pierwszego w którym do mordowania Polaków Niemcy zastosowali Cyklon B.